Όσον αφορά την κατάσταση των οργανώσεων, θεωρώ, σε μεγαλύτερο βαθμό στην Περιφέρεια, το επίπεδο του διαλόγου και των συζητήσεων απέχει πολύ από το ζητούμενο να αποτελέσει το κόμμα μας «τη νέα πολιτική ηγεμονία στην κοινωνία σε ιδεολογικό και θεωρητικό επίπεδο».
Για να σταθεί το κόμμα στο ύψος των σημερινών περιστάσεων, για να σηκώσει το βαρύ φορτίο που του αναλογεί και σύμφωνα με τις Θέσεις εν όψει του Συνεδρίου, απαιτούνται προϋποθέσεις που αφορούν και το ίδιο και την κοινωνία....
Για να σταθεί το κόμμα στο ύψος των σημερινών περιστάσεων, για να σηκώσει το βαρύ φορτίο που του αναλογεί και σύμφωνα με τις Θέσεις εν όψει του Συνεδρίου, απαιτούνται προϋποθέσεις που αφορούν και το ίδιο και την κοινωνία....
Οι οργανώσεις μας, για να ανταποκριθούν στον ρόλο που επιβάλλουν οι συνθήκες που επικρατούν εντός και εκτός της χώρας, οι οποίες περιγράφονται στο κείμενο των Θέσεων, θα πρέπει και το θεωρητικό υπόβαθρο να διαθέτουν μαζί με το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, και ως προς τον αριθμό, και ως προς τις δυνατότητες, και φυσικά και τη βούληση να τα υλοποιήσουν, υπερβαίνοντας και εμπόδια προσωπικά, αλλά και προσωπικές βλέψεις και φιλοδοξίες.
Αλλά και η κοινωνία, από την άλλη, για πολλούς λόγους που αξίζει βέβαια να αναλυθούν, δεν βρίσκεται πλέον στην κατάσταση εγρήγορσης εδώ και έναν χρόνο, ώστε να κινητοποιηθεί για να διεκδικήσει ή για να συμμετάσχει ενεργά σε όποιες συλλογικότητες.
Όσον αφορά την κατάσταση των οργανώσεων, θεωρώ, σε μεγαλύτερο βαθμό στην Περιφέρεια, το επίπεδο του διαλόγου και των συζητήσεων απέχει πολύ από το ζητούμενο να αποτελέσει το κόμμα μας «τη νέα πολιτική ηγεμονία στην κοινωνία σε ιδεολογικό και θεωρητικό επίπεδο».
Κι όμως, είναι σημαντικό να υπάρχει αυτή η δυνατότητα, να μην εγκαταλείπονται ως προς αυτό τον τομέα στην τύχη τους οι οργανώσεις μας, αλλά να υπάρξει μέριμνα για να κατακτηθεί αυτό το επίπεδο που απαιτείται και από τις θέσεις και το οποίο ούτε δεδομένο είναι ούτε αυτονόητο, εντούτοις απαραίτητο για τις αυξημένες ευθύνες των μελών μας.
Τρόποι υπάρχουν πολλοί, εκτός από την αποστολή κειμένων από τα κεντρικά και την ανάγνωσή τους στη συνέχεια στις Ο.Μ.
Ένα πρόβλημα αποτελεί αναμφίβολα ο πολύ μικρός αριθμός τουλάχιστον των ενεργών μελών και εδώ χρειάζεται μια ειλικρινής συζήτηση μέσα στις ίδιες τις οργανώσεις, ώστε να εξηγηθούν φαινόμενα αποχωρήσεων, αποκλεισμών, αδιαφορίας κ.λπ., ενώ επιτέλους θα πρέπει κάποτε να αναλαμβάνουν την ευθύνη τα συντονιστικά όργανα για τη συρρίκνωση των οργανώσεων, που έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις. Αν και οι αιτίες είναι σίγουρα περισσότερο σύνθετες, επειδή όμως γνωρίζουμε ότι και οι μηχανισμοί καλά κρατούν, και οι προσωπικές στρατηγικές συχνά δεν παλεύονται, ένα μέτρο που ίσως να προφύλασσε από τέτοια φαινόμενα τις οργανώσεις μας να ήταν η μη συμμετοχή, τουλάχιστον των συντονιστών των Ν.Ε., σε ψηφοδέλτια ή κυβερνητικές θέσεις έως τη μεσολάβηση δύο χρόνων από τη λήξη της θητείας τους. Αλλά και η μη ανάδειξη στελεχών -συνηθισμένο φαινόμενο επίσης- έχει συχνά τις ίδιες ρίζες με το προαναφερθέν φαινόμενο.
Σχετικά τώρα με την κοινωνία και την αποστασιοποίησή της από τα πράγματα, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ ώς έναν βαθμό, βασικό θεωρώ να αφουγκράζεται το κόμμα και να τολμά πρώτο εκείνο να επισημαίνει λάθη, αδικίες κ.ά., αλλά και να συνδιαμορφώνει μαζί με την κοινωνία αιτήματα ώστε να νομιμοποιείται να διεκδικεί μαζί της και να κερδίσει την εμπιστοσύνη της.
Θεωρώ πολύ θετική τη συμβολή της «Αυγής», και στο κόμμα, και στην κυβέρνηση, όταν σε πρωτοσέλιδό της χαρακτήριζε φάουλ την κυβερνητική απόφαση για τις off shore...
Επιπλέον, να υπερασπίζεται το κυβερνητικό έργο όχι μόνο μέσα από έναν εμπεριστατωμένο λόγο αλλά και έμπρακτα, και μέσα από τις αποφάσεις στα κομματικά γραφεία, και μέσα από την προσωπική ζωή των μελών.
Εφόσον συμφωνήσουμε ότι το κόμμα θα λειτουργήσει και «ως θεματοφύλακας του προγράμματος και του αξιακού φορτίου της ανανεωτικής Ριζοσπαστικής και δημοκρατικής Αριστεράς».
* Η Μαριάνθη Τουτουντζίδου είναι μέλος της Οργάνωσης Μελών Βέροιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου