Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025

Κινητικότητα στη Νέα Δημοκρατία του τόπου μας...



Όσο περνά ο χρόνος και με την διαρκώς μειούμενη κυβερνητική αξιοπιστία, το ενδεχόμενο οι εκλογές να γίνουν σε χρόνους "ορατούς" μεγαλώνει και οι κινήσεις των στελεχών που ενδιαφέρονται να μετάσχουν σε ψηφοδέλτιο πυκνώνουν... 

Υπάρχουν επίσης άλλα δύο στοιχεία που κάνουν την κινητικότητα υπόγεια μεν, έντονη δε... Τα ποσοστά που αναμένονται στον τόπο μας, είναι ίσως και κάτω του 25%, συνεπώς υπάρχει βάσιμο πλέον ενδεχόμενο να κερδίσει η ΝΔ μια έδρα... Η μάχη είναι λοιπόν μέχρις εσχάτων...  Από την άλλη, η εκδημία του Απόστολου Βεσυρόπουλου άφησε ένα μεγάλο κενό και δίνονται μάχες εκ του συστάδην να εκπροσωπηθεί ή να  κερδηθεί πάση θυσία ο "χώρος"...

Σε ότι αφορά τους τρεις εν ενεργεία, κινούνται ακολουθώντας την πεπατημένη... Κοινά δελτία τύπου, αναφερόμενα σε  επίλυση θεμάτων που αφορούν τον τόμο μας, θέματα στα οποία ίσως αγωνίστηκαν προηγουμένως ή το έμαθαν εκ των υστέρων.. Επισκέψεις σε εκκλησίες και σεμνή θρησκευτική εικόνα για τις ανάγκες της φωτογράφησης... Αποφυγή μεγάλων συγκεντρώσεων για τον φόβο των Ιουδαίων..Ποτέ δεν ξέρεις την αντίδραση απλών πολιτών που βιώνουν έναν Γολγοθά... Ένας προπηλακισμός θα χτυπούσε άσχημα...


Από τους πολιτευτές, κινείται δραστήρια και χωρίς σταματημό δύο χρόνια τώρα η κα.Λίνα Τουπεκτσή. Θεωρώ ότι με την κινητικότητα αυτή, κερδίζει επαξίως μια θέση στο επόμενο ψηφοδέλτιο και αυτό διότι αν στα ψηφοδέλτια που έλαβε στις εκλογές που πέρασαν,  προστεθούν και τα της κινητικότητας των δύο ετών, είναι μια υπολογίσιμη πολιτική ισχύς, η οποία μπορεί στο 41% να ήταν περιορισμένης  αξίας, αλλά στο 25% παρά κάτι είναι τεράστια η επίδραση... Αν λοιπόν επικρατήσει η πολιτική ηθική παλαιότερων ετών, δικαιούται έδρα χωρίς υποσημειώσεις.. Επειδή όμως τελευταία η ηθική είναι σε έλλειψη, δεν αποκλείω τίποτε.. Φυσικά να προσθέσω ότι ενδεχόμενη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα, δεξιών χαρακτηριστικών ή καλύτερα Καραμανλικής μορφής, μάλλον της δίνει το δικαίωμα να έχει διπλή επιλογή... Το λέω μόνο ως εκδοχή που στηρίζεται στην κοινή λογική, χωρίς καμία επίσημη δήλωση της ίδιας...


Ο χώρος που άφησε πίσω του ο αείμνηστος Βεσυρόπουλος, είναι για την ώρα ορφανός και δέχεται "επιδρομές" από πολλούς εκτός αυτού, ακόμη και από αντιπάλους... Κάποιες συγκεντρώσεις υποομάδων της πάλαι ποτέ ισχυρής ομάδας Βεσυρόπουλου, δεν ευδοκίμησαν.. Μπορώ να πω ότι οι επιπόλαιες κινήσεις αυτού του είδους μαρτυρούν έλλειψη σοβαρότητας και λογικής.. Είθισται πριν από κάποια τέτοια σημαντική επιλογή, να προϋπάρχει έρευνα προσθέσεων, ώστε το αποτέλεσμα να είναι δεδομένο σχεδόν σίγουρο... Η μόνη επιλογή κάλυψης του κενού που ακούγεται, είναι η επιλογή του Δημάρχου Αλεξάνδρειας Παναγιώτη Γκυρίνη από την κεντρική διοίκηση και αυτό διότι συγκεντρώνει πολλά, σχεδόν όλα,  τα προαπαιτούμενα. Είναι αναγνωρίσιμος, έχει επιτελείο έτοιμο και έμπειρο, έχει μια περιοχή καθ΄ολοκληρίαν "δική" του και έχει ήδη θητείες ως Δήμαρχος, οπότε λογικά θα τον ενδιαφέρει μια "πολιτική αναβάθμιση".. Είναι η καλύτερη εκδοχή για τον Δήμαρχο Αλεξάνδρειας... Δεν γνωρίζω αν το αποτέλεσμα θα είναι η είσοδος στη Βουλή, αλλά δεν θα ξαναβρεί τις συνθήκες αυτές...

Αυτά για την ώρα.. Όταν υπάρξουν νεότερα θα επανέλθουμε...

2 σχόλια:

  1. Ο δήμαρχος των πυροτεχνημάτων και των παρακλήσεων – μια ιστορία πολιτικής ταχυδακτυλουργίας

    Υπάρχει ένας τύπος δημάρχου που δεν κυβερνά. Κυβερνιέται. Όχι από τον λαό, αλλά από τους δημοτικούς του συμβούλους. Αυτούς που τον σπρώχνουν δεξιά κι αριστερά σαν να είναι πιόνι σε σκακιέρα που δεν ξέρει καν τους κανόνες. Και όσο ο ίδιος χαμογελάει στις φωτογραφίες, πίσω από τις κουρτίνες γίνεται το πανηγύρι: «Κάνε αυτό», «Μην πεις εκείνο», «Υποσχέσου το άλλο». Και ο δήμαρχος; Υπάκουος. Σαν μαθητής που δεν διάβασε και προσπαθεί να περάσει με σκονάκι. Μόλις όμως βλέπει πως το παιχνίδι χάνεται – οι δημοσκοπήσεις δεν τον λυπούνται, οι πολίτες βαρέθηκαν τις υποσχέσεις – τότε ξεκινά το σόου. Πυροτεχνήματα, εξαγγελίες, έργα που «ξεκινούν άμεσα» και ταξίματα που θυμίζουν προεκλογική λαχειοφόρο. «Θα φτιάξουμε την πλατεία», «Θα αναβαθμίσουμε το γήπεδο», «Θα φέρουμε επενδύσεις». Όλα αυτά, φυσικά, με ορίζοντα… μετά τις εκλογές. Αν και μερικά, ούτε ο Άγιος Φανούριος δεν θα μπορούσε να τα φανερώσει. Αν ήταν πραγματικά μάγκας, θα έβγαινε και θα έλεγε: «Δεν αλλάζω κανέναν μέχρι τις εκλογές. Ό,τι έκανα, έκανα. Κρίνετέ με γι’ αυτό». Αλλά αυτό απαιτεί πυγμή. Και η πυγμή δεν ταιριάζει με το ύφος του «να δούμε τι θέλουν οι σύμβουλοι». Αντί να δείξει το μέτρο της δύναμής του, δείχνει το μέτρο της αδυναμίας του. Και όσο οι σύμβουλοι τον σπρώχνουν, τόσο ο ίδιος χάνει την εικόνα του ηγέτη και μετατρέπεται σε διαχειριστή παραπόνων. Το αποτέλεσμα; Ένας δήμαρχος που δεν εμπνέει, αλλά εξαρτάται. Που δεν αποφασίζει, αλλά ακολουθεί. Και που όταν έρθει η ώρα της κάλπης, θα αναρωτιέται γιατί δεν τον ψήφισαν. Ίσως γιατί οι πολίτες ψάχνουν δήμαρχο. Όχι πυροτεχνουργό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή