Είχαμε ως εκπαιδευτικοί ένα άγχος για το πως θα κυλήσει η φετεινή χρονιά, αν παρά τα ειωθότα δεν μας καθοδηγήσουν με την σοφία τους και την πνευματικότητά τους οι τοπικοί άρχοντες. Ευτυχώς όλα κύλησαν ομαλά! Οι παντός τύπου και καιρού τοπικοί άρχοντες, πνευματικοί, πνευματώδεις και μη, απέστειλαν την άποψή τους στον τοπικό τύπο.
(Είχα πάντοτε την περιέργεια, αν σε πολλούς εξ αυτών εδίδετο μια κόλλα χαρτί και ένα μολύβι να γράψουν πέντε αράδες, θα το κατάφερναν ή θα ζωγράφιζαν τα συμπαθή τετράποδα, γουμαράκια, για να περάσει η ώρα...)
Σε ότι αφορά τα περιεχόμενα των κειμένων, κάποια λίγα είναι αξιολογότατα, πολλά είναι "άρτσι μπούρτσι και λουλάς", άλλα είναι αντιγραφές και κάποια φωτοτυπίες.
Αν δεν αποτελεί ασέβεια η δική μας τοποθέτηση, μετά την κατάθεση άποψης των ιερών τεράτων, θα λέγαμε ως prasino-mili ότι:
🔺Στη χώρα μας λειτουργούν τρία τέσσερα κολέγια αξιώσεων, στα οποία όλως τυχαίως φοιτούν οι γόνοι των ισχυρών πολιτικών στελεχών και των ισχυρών οικονομικών παραγόντων, αριστερών δεξιών και κεντρώων αδιακρίτως. Εκεί ετοιμάζονται οι επόμενοι πρωθυπουργοί, υπουργοί, διοικητές τραπεζών, μεγαλοεκδότες, μεγαλοεπιχειρηματίες.
Από την άλλη, εκατοντάδες παιδιά στοιβάζονται σε χώρους-αποθήκες ψυχών, με κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς, ανύπαρκτες υποδομές, απλή πρωινή φύλαξη παιδιών. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών, είναι τα παιδιά που θα αποτελέσουν την απαραίτητη μάζα των διοικούμενων.Κατά το κοινώς λεγόμενο ετοιμάζονται για "κρέας"...
Απευθυνόμενος στην δεύτερη ομάδα παιδιών, στην οποία ανήκουν και τα δικά μου, ένα να ξέρουν. Ο μόνος δρόμος για να σπάσει αυτό το σύστημα είναι η μελέτη. Και όταν με σκληρή δουλειά κάποιοι φτάσουν στην κορυφή, μην ξεχάσετε από που ξεκινήσατε...
Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος.🔺
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου