Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017



Το σχολείο του αύριο...




  Είναι περίεργο το γιατί κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι χρειάζεται ένα σχολείο σήμερα, για να γίνει ο τέλειος χώρος μάθησης.Απλά, οφείλει να καλύπτει τις ανάγκες των νέων. 

Ποιες είναι:

  Όντες πολίτες μιας ενωμένης Ευρώπης χωρίς σύνορα και με συνεχή πορεία προς την ενοποίηση,καθημερινά από την παιδική ηλικία, μια ώρα τουλάχιστον συζήτηση στα Αγγλικά ...
για απλά θέματα αρχικά και με περιπλοκότερο περιεχόμενο προϊόντος του χρόνου, χωρίς γραμματική και συντακτικό που καθιστούν το εγχείρημα σήμερα αποκρουστικό και τα αποτελέσματα τραγικά. Φαντάζομαι ότι ένα παιδί πέντε ετών στην Αγγλία, που συνεννοείται άνετα με τον περίγυρο, δεν έχει γνώσεις γραμματικής και συντακτικού, χωρίς αυτό να εμποδίζει την εκπλήρωση του βασικού σκοπού, δηλαδή την δυνατότητα επικοινωνίας.

  Χειμερινό σκι και διαβίωση στο βουνό κάποιο διάστημα το χρόνο, με παράλληλη "διδασκαλία" των μαθημάτων, ώστε το παιδί να μπορεί αύριο να χαρεί τη φύση, έχοντας εφόδια που καθιστούν την διαβίωση σε συνθήκες βουνού και ευχάριστη και ασφαλή.

  Κολύμβηση, αδιανόητο για μια χώρα με χιλιάδες χιλιόμετρα ακτές να υπάρχει έστω και ένα παιδί που δεν γνωρίζει κολύμβηση, που δεν είναι ασφαλές όταν επισκέπτεται τη θάλασσα.

  Μουσική, θέατρο,χορός σύγχρονος και παραδοσιακός, ώστε το παιδί να μπορεί να συμπορευτεί με την ομάδα του, να νιώθει άνετα σε χώρους διασκέδασης,  να κοινωνικοποιηθεί χωρίς να υπάρχουν σκιές.Μουσική, θέατρο, χορός αποτελούν βασικά στοιχεία παιδείας και όχι συμπλήρωμα, "αν μείνει χρόνος" από τις ξερές γνώσεις που απλώς "τρώνε" ώρες.

  Ελεύθερη συζήτηση καθημερινή με επιλογή θεμάτων , μαθητών και ομάδας εκπαιδευτικών, χωρίς κανείς να διατείνεται ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια, αλλά αναζήτηση αυτής μέσα από την κατάθεση απόψεων και επιστημονικών στοιχείων.

  Στον υπόλοιπο χρόνο "διδασκαλία" των βασικών μαθημάτων ώστε να μπορεί με τη βοήθεια των γνώσεων  αυτών να παρακολουθεί ο μαθητής αναλύσεις θεμάτων από κάθε πλευρά στα πλαίσια ενός ελεύθερου διαλόγου αναζήτησης της αλήθειας.

   Όταν φθάσουμε στο σημείο το παιδί να ξυπνά και να βιάζεται να πάει στο σχολείο, θα είμαστε βέβαιοι ότι το σύστημα είναι πετυχημένο...

   Όμως θέλει χρήμα, μελέτη, αποποίηση της αυθεντίας της "έδρας" και θρυμματισμό των τετριμμένων...Δύσκολα πράγματα για ένα πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην ακινησία των πάντων....Ίσως τέτοιες μεταβολές να σημαίνουν την αρχή του τέλους του...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου