Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

Αναγκαία επισήμανση.

Είναι γνωστό ότι όσο η κρίση βαθαίνει οι περικοπές στην παιδεία και σε άλλους τομείς είναι στην ημερήσια διάταξη, Αυτές πλειστάκις και για προφανείς λόγους βαφτίζονται  μεταρρυθμίσεις ,αναδιατάξεις , εκσυγχρονισμοί, όμως η ουσία είναι ότι το προσδοκώμενο αποτέλεσμα σχετίζεται με μείωσε των απαιτούμενων κονδυλίων. Εδώ αρχίζει και η "ευθύνη" των στελεχών της εκπαίδευσης. ..

  Ένας Διευθυντής έχει χρέος σε επίπεδο υπηρεσιακό να καταθέσει την όποια πρόταση θεωρεί ορθότερη, να αγωνιστεί να την κάνει κρατούσα , εκεί όμως τελειώνει και το θεωρητικό μέρος. Στην πορεία έχει δύο επιλογές. Αν μεν τα αποφασισθέντα είναι σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από τα προσωπικά του "πιστεύω", υποβάλλει την παραίτησή του . Διαφορετικά έχει υποχρέωση , παρά τις όποιες επιμέρους διαφωνίες του, να υλοποιήσει κατά τον καλύτερο τρόπο τις επιλογές της ηγεσίας. Θα ήταν τραγέλαφος σε ένα σύγχρονο κράτος ο κάθε υπηρεσιακός παράγοντας να υλοποιεί μόνο όσα κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με τις απόψεις του. 

  Φυσικά στο δημοσίευμα αναφέρονται οι υποχρεώσεις και τα διακαιώματα ενός υπηρεσιακού παράγοντα, όμως επειδή κάποιοι κακόβουλα προβάλλουν το υπόλοιπο μόνο κομμάτι , αποσιωπώντας τις κρίσιμες φράσεις, ορθό είναι το να αποδίδουμε "Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι..".Ενισχυτικό της ορθής κρίσης και της εκτίμησης που χαίρει στον κλάδο ο συγκεκριμένος Διευθυντής,θεωρείται και το ποσοστό που έλαβε κατά την διαδικασία επιλογής από τους συναδέλφους του. Παρότι είχε πανάξιους συνδιεκδικητές έλαβε συντριπτικά ποσοστά προτίμησης, άνω του ογδόντα τοις εκατό.

  Από του άριστους Διευθυντές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου