ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ

 "Σαν τον Σταθμάρχη"....

Γράφει η Φαίδρα Νάκη!

κύριε Χάρη,

158+1 κέρβεροι άγρυπνοι, καραμανλοφρουροί υπερηφάνως αλληλοδιαγκωνιζόμενοι στην 

αυθόρμητο παλαμοκρουσία, οι ένδοξοι ενθοπατέρες μας, οι συγκροτούντες την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, παρέδωσαν επί 3ήμερο, από της τηλοψίας, υψηλά μαθήματα εκουσίας συνειδησιακής απαλλοτριώσεως με την προσδοκία της απολαύσεως των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης του Ηγεμόνος.

Μόνον που ο Ηγεμών είναι, πλέον, γυμνός. Ο μέγας μόδιστρος, που έως τώρα έκοβε κι έραβε τους ηγεμονικούς μανδύες, σκέπτεται ίσως ότι θα πρέπει να ανανεώσει τον θίασο των μανεκέν του.

Και οι 158+1 διετράνωσαν μεν την εμπιστοσύνη τους στον χορηγό της πολιτικής υπάρξεώς τους, κατεγράφησαν όμως στην κοινοβουλευτική ιστορία ως μια εκ των πλέον θλιβερών, αποστεωμένων, άγονων «πλειοψηφιών».

158+1 «Φον-Δημητράκηδες» πρόθυμοι να χειροκροτήσουν μέχρις εξαρθρώσεως των βραχιόνων τους την κάθε πορφυρογέννητη ανοησία, έτοιμοι να συνυπογράψουν όποια προειλημμένη απόφαση τους βάλει κάτω απ’ τη χαρούμενη μούρη τους ο εκάστοτε πρωθυπουργικός σφουγγοκολάριος, «ικανοί» να λησμονήσουν ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό τους! Αρκεί να (νομίζουν ότι) «κυβερνούν».

Φρίκη! Φρίκη και αηδία! Και γι αυτούς που τέτοια μαθήματα παραδίδουν, και για εμάς, που τους αναδείξαμε (αν και όσο τους «αναδείξαμε» εμείς και δεν μας τους ανέδειξαν) και -κυρίως- που τους κρατάμε σ’ αυτές τις θέσεις. 

Αυτά περίπου ήταν, αγαπητέ μας κύριε Χάρη, τα συμπεράσματα ημών, της μικρής, ανίσχυρης και παντελώς αμελητέας πτωχοπαρέας των παλαιών συμμαθητών, που είχαμε την υπομονή να παρακολουθήσουμε την τηλεοπτική μετάδοση των εργασιών της Βουλής επί της κατά της Κυβερνήσεως προτάσεως μομφής.

Και διερωτηθήκαμε, απευθυνόμενοι, όπως πάντα, στη σοφή δασκάλα μας τη συνταξιούχο νηπιαγωγό δεσποινίδα Φαίδρα-Ευπιστία Νάκη:

--- Αυτοί θα προστατέψουν, αν χρειαστεί, την τιμή του Έθνους; Αυτοί θα σώσουν τη Χώρα; Αυτοί θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας; Μα, αυτοί, όλοι μαζί κι ο καθένας χώρια, είναι ίδιοι κι απαράλλακτοι με τον σταθμάρχη, στην ηλιθιότητα και την ανικανότητα του οποίου φορτώνουν ένα ειδεχθές, πολλαπλό έγκλημα, που κατά τη διδασκαλία του Αδ-όνειδος δεν είναι «έγκλημα»! Είναι ίδιοι κι απαράλλακτοι, γιατί μας έχουν στοιβάξει σ’ ένα σαραβαλιασμένο τρένο και τόχουν αμολύσει ντουγρού για την επερχόμενη μετωπική σύγκρουση… Το τρένο φορτωμένο μ’ όλη την Ελλάδα τρέχει ανάποδα κι αυτοί στο σταθμαρχείο (Βουλή) αλληλοαθωόνονται, αλληλοσυγχαίρονται, και αλληλοχειροκροτούνται…

--- Και ποιος σας εμποδίζει, παιδιά μου, απάντησε ήρεμα η δεσποινίς Φαίδρα, ποιος, πέρα από τον εαυτό σας, σας εμποδίζει να τραβήξετε το χειρόφρενο; Δεν θα είναι στο χέρι σας το φρένο, με τη μορφή ψηφοδελτίου, στις 9 Ιουνίου; Και δεν μπορεί να είναι ήδη στο μυαλό και στην καρδιά σας η θέληση και η δύναμη να ξωπετάξετε από το σταθμαρχείο όλον αυτό τον εσμό των παλαμοκροτητών;

--- Τι λέτε, δεσποινίς, μπορεί να είναι;

--- Εγώ λέω όχι πως μπορεί, αλλά πως ΕΙΝΑΙ. Αρκεί να το πιστέψετε κι εσείς…

--- Κι αν δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε;

--- Ε, τότε μείνετε με τις διαπιστώσεις και την αγανάκτηση, και συνεχίστε, σαν «καλά παιδιά» και σαν πειθήνιοι ψηφοφόροι, το ταξίδι στα «Τέμπη»…

Για την αντιγραφή

Φ.-Ε. Νάκη