ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ

Και τώρα τι;







Εάν παρατηρήσουμε πλέον σε πολλά μέρη του πλανήτη μας έχει ξεσπάσει κάποιου είδους αναταραχή. Οι πολίτες  εξεγείρονται με αφορμή θέματα ήσσονος σημασίας όλως περιέργως. 

Στο Ιράν οι πολίτες ξεσηκώθηκαν και βγήκαν στους δρόμους γιατί τα καύσιμα αυξήθηκαν κατά 5 λεπτά το λίτρο, με τελική τιμή τα 12 λεπτά ! Προφανώς ήταν η αφορμή...τα αίτια ήταν πολλά και συσσωρευμένα.

Στη Γαλλία τα "κίτρινα γιλέκα" ξεσηκώθηκαν επειδή ο Μακρόν ανακοίνωσε την αύξηση της φορολογίας των καυσίμων. Παρότι ο Πρόεδρος Μακρόν ανέστειλε άμεσα τις αυξήσεις, το κύμα των...
αντιδράσεων συνεχίζεται και δεν μαθαίνουμε αρκετά, επειδή τα μέσα ενημέρωσης μεγάλης εμβέλειας, σιτίζονται από την ίδια οικονομική τάξη που λυμαίνεται τον τόπο και τα ελέγχει.

Στον Λίβανο οι πολίτες είναι στους δρόμους διότι η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια φορολογία στο what΄s up! Με αφορμή αυτό οι πολίτες κατέκλυσαν τους δρόμους και η κατάσταση είναι τραγική.

Είναι προφανές ότι κάτι συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα και οδηγεί πολίτες φιλήσυχους και λειτουργικούς, τα λεγόμενα  και "ανθρωπάκια" ή "μάζα" από την οικονομική ελίτ, στον δρόμο της "επανάστασης" και μάλιστα  στις περισσότερες περιπτώσεις, επειδή  οι αντιδράσεις του συστήματος είναι ακραίες, συμμετέχουν με κίνδυνο και της ίδιας τους της ζωής... Κάτι τρέχει λοιπόν...

Η παγκοσμιοποίηση άνοιξε τα σύνορα για κεφάλαια και "επενδύσεις"... Επιλέγουν λοιπόν οι καλοί μας επενδυτές χώρες με με μηδενικές αμοιβές,  καθεστώτα όπου επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας, εκμεταλλεύονται δήθεν "διαβασμένους" πανεπιστημιακούς και ημιμαθείς περιφερειακούς, τα μέσα ενημέρωσης κάνουν το"καθήκον "τους με την ανάλογη αμοιβή, οι πολιτικοί συνωστίζονται στα payroll και εκβιάζονται χώρες να περιορίσουν εργασιακά δικαιώματα και αμοιβές. Γίνεται η μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου και μπαίνουν οι βάσεις για καθεστώς δεκαετιών μέχρι να οργανωθεί αντίσταση. Αυτά που βλέπουμε είναι αποσπασματικές αντιδράσεις...

Στον τόπο μας...

Στον τόπο μας, δεν ξέρω αν παρατηρήσατε,  αλλά από την αρχή της χρονιάς τα κεντρικά μέσα ενημέρωσης, έχουν μόνιμο ανταποκριτή στην Τουρκία. Καθημερινά, πρωί, μεσημέρι και βράδυ, μεταδίδουν από την γείτονα  προθέσεις πολέμου, παρουσιάζουν οπλικά συστήματα ικανά να πλήξουν στόχους και στο σαλόνι,αεροσκάφη πολεμικά σε  αερομαχίες του θανάτου, πλοία σε τροχιά σύγκρουσης,  δήθεν αιχμηρές δηλώσεις πολεμοχαρών αξιωματούχων (που έγιναν εκατοντάδες φορές στο παρελθόν για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης...). Ο σκοπός ένας. Η τρομοκράτηση του μέσου φορολογούμενου πολίτη και η συνέχιση μιας πολιτικής λιτότητας και πλουτισμού, αυτών που βλέπουμε σε κάποια φάση και ως "ευεργέτες" με τα κλεμμένα βέβαια...και βέβαια η προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμούς και η λογική και συνήθης "προμήθεια"! 

Βέβαια εδώ οι πολίτες βγήκαν ήδη στους δρόμους, στο πρόσφατο παρελθόν, παρότι το λησμονήσαμε. Ήταν, αν τους θυμάστε,οι "αγανακτισμένοι". Και εδώ οι λόγοι ήταν κάτι μικρό...Τα διόδια, αν θυμάστε...Το κίνημα του "δεν πληρώνω"... Εδώ η "επανάσταση" έληξε με την άνοδο της τότε πολυδιαφημιζόμενης αριστεράς στην εξουσία. Σε σύντομο χρόνο, η "επιθετική και ασυμβίβαστη" αριστερά, γονάτισε, έγλειψε εκεί που έφτυνε, ξέχασε τις υποσχέσεις τις προεκλογικές και μετασχηματίστηκε σε ένα  καθαρό συντηρητικό κόμμα τελευταίας εσοδείας, με αριστερά σύμβολα. Για να κατευνάσει τις αντιδράσεις των αθώων αριστερών, που συνήθως μένουν εκτός μηχανισμών και θώκων, έδειξε μια  φροντίδα στα κατώτερα οικονομικά στρώματα, ίσα για να έχουμε να λέμε στον δημόσιο λόγο. Καμιά τομή, καμιά ρήξη, καμιά αντίδραση στο Ευρωπαϊκό κατεστημένο, καμιά αντίδραση στο εγκληματικό διεθνές νομισματικό ταμείο , καμιά φυλάκιση τραπεζίτη, κανένας έλεγχος στις λίστες, κανένας μεγαλοεκδότης στην ψειρού... Όλο αυτό ονομάστηκε "ρεαλισμός"....

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι η "πραγματική δεξιά" έμεινε αλώβητη, η κοινωνία υπέκυψε ευτελισμένη, η λιτότητα έγινε μονόδρομος, η αριστερή θεώρηση γελοιοποιήθηκε και η αριστερά μπήκε στο περιθώριο της ιστορίας.
Και τώρα;

Θέλει λίγο καιρό να δείξει η δεξιά το προσωπείο της, να νομοθετήσει, δηλώνοντας  έμπρακτα την στήριξή της στο "κεφάλαιο", να σκληρύνει για να τρομοκρατήσει την κοινωνία, να ελέγξει απολύτως τα μέσα ενημέρωσης (δεν είναι τυχαίο που πλέον ο Άδωνις κάνει εκπομπή κάθε Σαββατοκύριακο με προσκεκλημένο τον Αυτιά...). 

Από την άλλη  η αριστερά να ζητήσει γονατιστή συγνώμη, αναλαμβάνοντας την ευθύνη με"πολιτικές  αυτοκτονίες", νέα πρόταση ρεαλιστική να γραφεί, η κοινωνία να αρχίσει να κοιτάζει δύσπιστα έστω για ένα διάστημα, ώστε κάποια στιγμή να έλθουμε στην κανονικότητα...

Θέλει χρόνο να ανασυνταχθεί το κίνημα, να εμπιστευτεί πολιτικές δυνάμεις, να ξαναβγεί στους δρόμους...Γιατί είναι νωπές οι μνήμες...

Όμως η λύση για τους "πολλούς" από την αριστερά θα έλθει... Αν αργήσει να ανασυνταχθεί απλώς θα παραταθεί το μαρτύριο....