ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ

Η πορεία των ψηφοδελτίων στον Δήμο Βέροιας.




  Συνεχίζοντας το οδοιπορικό των ψηφοδελτίων στον Δήμο Βέροιας σήμερα παρουσιάζουμε άλλα δύο ψηφοδέλτια, του κ Γιάννη Παπαγιάννη και του Απόστολου Εμμανουηλίδη.


 

Κάτι περίεργο υπάρχει στην υποψηφιότητα του κ Παπαγιάννη και αυτό διότι ο κ Παπαγιάννης το τελευταίο διάστημα φέρεται να έχει εγκαταλείψει τον πολιτικό φορέα στον οποίο είχε δραστηριοποιηθεί τα προηγούμενα χρόνια και να έχει προσχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία. Μάλιστα μέλη του στενού του οικογενειακού περιβάλλοντος μετέχουν στα όργανα της παράταξης και ένας εκ των διεκδικητών της προεδρίας της παράταξης να είναι της "επιρροής" Παπαγιάννη...


Ίσως η ανάλυσή μας να είναι πεπαλαιωμένων αντιλήψεων, το τελευταίο διάστημα το κοινοβούλιο δίνει την εικόνα του σήμερα, μετακινήσεις τέτοιου τύπου είναι καθημερινό φαινόμενο και ως εκ τούτου το προσπερνάμε χωρίς περαιτέρω σχολιασμό.

Αναφορικά με την αποδοχή από την κοινωνία, έχει χάσει την αίγλη της προηγούμενης καθόδου, όπου εμφανίστηκε ως το νέο, το ελπιδοφόρο,το διαφορετικό. Πολλοί εκ των υποψηφίων της προηγούμενης περιόδου εκφράζονται με αρνητικά σχόλια για την παρουσία και τις θέσεις του επικεφαλής στην τετραετία που πέρασε και νέες υποψηφιότητες φαίνονται λίγες στον ορίζοντα.

Επιχειρεί μάλλον μάταια να διατηρηθεί στην επικαιρότητα με συνεχείς δημοσιεύσεις σε τοπική εφημερίδα με πενιχρά αποτελέσματα...Τα μνημόσυνα έχουν μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα... Απέτυχε να φέρει το εξαιρετικό για να αποτελέσει αντικείμενο θετικού σχολιασμού... Αρνητικά επίσης λειτούργησε η πρακτική του να εμφανίζεται στα Δημοτικά Συμβούλια , να θέτει ερωτήσεις και να φεύγει πριν καν ακούσει τις απαντήσεις...

Ίσως κάτω από άλλες συνθήκες να είχε κάτι να δώσει στα της "πόλης", όμως οι πολιτικές απόψεις που (δεν) παρουσίασε, μια υποψία εγωπάθειας που συζητιόταν, η προσβλητική για τον θεσμό και τον ίδιο αποχώρηση από συνεδριάσεις χωρίς να δέχεται απαντήσεις στα ερωτήματα που έθετε , όλα αυτά μετέτρεψαν ένα πρωτοεμφανιζόμενο φωτεινό πρόσωπο σε μια σκούρα δυσανάγνωστη πολιτική σκιά...


Εμμανουηλίδης Απόστολος. 




Ο άγνωστος "χ"...

  





Έχει απόλυτο δίκιο όταν ισχυρίζεται  ότι αντιμετωπίστηκε από τον πολιτικό του φορέα κατά τρόπο ανοίκειο....
Έχει δίκιο όταν αφήνει υπονοούμενα για "πατρίκιους και πληβείους"στον πολιτικό του φορέα...
Έχει δίκιο όταν νιώθει την προσβλητική μεταχείριση ενώ ήταν ένας από τους λίγους που σήκωσαν το βάρος σε δύσκολες στιγμές για την παράταξη...

Όλα αυτά θα είχαν νόημα αν στην πολιτική υπήρχε ένας συνδυασμός αρχών,αξιολογικών κριτηρίων και σεβασμού των μεμονωμένων προσωπικοτήτων...Όμως αυτά είναι ζητούμενα...

Εκρηκτικός ως χαρακτήρας, γοητευτικά θρασύς, πηγαίος και ανοιχτόκαρδος έκαψε όλες τις γέφυρες επιστροφής παρά τις επισημάνσεις φίλων, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι επικεφαλής μιας κίνησης για την "πόλη" που έχει απαιτήσεις πέραν των δυνατοτήτων ενός ατόμου, έστω και αν αυτός ονομάζεται Απόστολος Εμμανουηλίδης...

Έχει τη συμπάθειά μας και την αμέριστη συμπαράσταση γιατί έχει το καλώς νοούμενο "λαϊκό" και γιατί αηδιάσαμε από τους δήθεν μεγαλόσχημους του εν λόγω χώρου... Κάνει τη διαφορά...