ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ

Μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί.

Γράφει ο Νίκος Λιολιόπουλος.



Η Νέα Δημοκρατία ήταν και παραμένει ένα συντηρητικό κόμμα με κομματική βάση αλλά και στελεχιακό δυναμικό δυσανεκτικό στις αλλαγές και συχνά επιρρεπές στον λαϊκισμό. Αναπάντεχα για πολλούς αλλά όχι εντελώς ανεξήγητα, στο τιμόνι ενός τέτοιου κόμματος εξελέγη δυο χρόνια πριν ένας μοντέρνος, φιλελεύθερος πολιτικός, η πολιτική φυσιογνωμία του οποίου δεν είχε και πολύ σχέση με την κομματική του βάση και δομή και αυτό αν μη τι άλλο συνιστούσε και συνιστά μια ιστορική παραδοξότητα, που κάποτε όμως θα δημιουργούσε πρόβλημα και θα οδηγούσε σε συγκρούσεις υπαρξιακής φύσεως...
Όταν αιτήθηκα να μπω στο μητρώο στελεχών της Νέας Δημοκρατίας μέσω της διαδικασίας ανανέωσης της πρωτοποριακής αυτής διαδικασίας που επέλεξε και έτρεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης μαζί με μια ομάδα ικανών στελεχών, γνώριζα πως ήταν διαμορφωμένος ο πολιτικός χάρτης στην παράταξη , δεν ήμουν αφελής. Ήξερα πως από τη μια πλευρά υπήρχε ένας αρχηγός και μια ηγετική ομάδα που κοιτούσε μπροστά με όραμα και τόλμη αλλά από την άλλη υπήρχε η μεγάλη πλειοψηφία στην καρδιά της ΝΔ που δεν θα καλοέβλεπε μια τέτοια αλλαγή, ενδεχομένως οποιαδήποτε αλλαγή. ‎ Παρακολουθώντας και μελετώντας το κομματικό γίγνεσθαι τα τελευταία χρόνια που συμμετείχα στη Δράση αλλά και παλιότερα στο κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη, διέκρινα πως στα σπλάχνα της ΝΔ συντελούνταν μια συνεχής μάχη, η πρόοδος ενάντια στη συντήρηση, ο φιλελευθερισμός ενάντια στο κρατισμό. ‎Η διακύμανση αυτής της μάχης πέρασε από πολλά στάδια και φαινόταν πως η πλευρά του Κυριάκου η σωστή πλευρά, θα κέρδιζε αυτό τον αγώνα. ‎Τις τελευταίες εβδομάδες, αυτή η ιδιότυπη αλλά τόσο κρίσιμη για τον χώρο και το κόμμα μάχη, φαίνεται να χάνεται για την πλευρά των υποστηρικτών του προέδρου. Προσωπικά ως φιλελεύθερος κεντρώος πολίτης που έλπίζε πως έχει θέση σε μια μεγάλη σύγχρονη κεντροδεξιά παράταξη, εχω πίστη στις ικανότητες του αρχηγού και μια περίεργη αίσθηση πως η ήττα του αυτή είναι πρόσκαιρη ή ακόμη καλύτερα αποτέλεσμα ενός επώδυνου πλην όμως αναγκαίου συμβιβασμού. ‎ Ελπίζω και εύχομαι ο Κυριάκος να επανακάμψει και να κερδίσει τη μάχη που σήμερα δείχνει χαμένη, και τελικά να καταφέρει να μετατρέψει το κόμμα του σε ένα σύγχρονο κεντροδεξιό φορέα φιλελευθέρων ευρωπαϊκών ιδεών και να στρέψει σύντομα τη χώρα εκεί που πραγματικά πρέπει να είναι, στο "Ανήκομεν εις την δύσιν"‎.