ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ

ΝΔ Ημαθίας...
Δεν λέει να ξεκολλήσει...




  

  Παρότι εξέλεξε νέο αρχηγό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ηλικιακά νέο, παρότι αυτός δοκίμασε να διευρύνει τον πολιτικό φορέα με νεωτερισμούς πρωτόγνωρους για τον συντηρητικό αυτό χώρο, παρότι ο Συριζα καταρρέει λόγω εφαρμογής μιας πολιτικής ξένης προς τους οπαδούς του, η κατάσταση της Νέας Δημοκρατίας τόσο κεντρικά όσο και τοπικά παραμένει βαλτωμένη. 

Τις  πταίει λοιπόν;




   Αρχικά μαίνεται ο ακήρυκτος επισήμως πόλεμος Μητσοτακικών, Καραμανλικών και Σαμαρικών,  πόλεμος απολίτικος , πόλεμος συμφερόντων και νομής εξουσίας. Πολύ φοβάμαι ότι ένα μεγάλο μέρος των  Καραμανλικών θα διαρρηγνύει τα ιμάτιά του δήθεν για την Νέα Δημοκρατία μέχρι τις εκλογές  και στην κάλπη θα ρίξουν ένα ξεγυρισμένο Συριζα. Ιδεολογικές διαφορές δεν υπάρχουν και αν υπήρχαν δεν θα έπαιζε ρόλο, καθότι το θέμα είναι η κατάληψη της θέσης και όχι οι πολιτικές διαφορετικές προσεγγίσεις ....

  Ανέχεται η νομαρχιακή επιτροπή τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης στον Δήμο Βέροιας να βρίσκεται σε παρατεταμένες διακοπές, καταδικάζοντας μια πόλη σε διοίκηση, χωρίς συστηματική αντιπολίτευση .Δεν έχει τη δύναμη να ζητήσει από τον Κώστα Καραπαναγιωτίδη την συμμετοχή ή την παραίτηση, σε περίπτωση άρνησης  να προχωρήσει στην διαγραφή του άμεσα. Έφτασε στο σημείο να ανέχεται, δήθεν για το καλό του χώρου,  τον Κώστα Καραπαναγιωτίδη να δηλώνει αναφερόμενος στις προσεχείς εκλογές, ότι αν και εφόσον οι διαδικασίες αλλάξουν, προτίθεται να ηγηθεί εκ νέου του ψηφοδελτίου!!!!! Την ίδια ώρα νέα στελέχη που λάμπουν, με δυνατότητες λόγου, με όραμα για τον δήμο, με κοινωνική αποδοχή, αδρανοποιούνται κλεισμένα στο σκοτεινό κομματικό ντουλάπι των βαρώνων, με την κοινωνία να σημειώνει και να αποστρέφεται...και τους μόνιμους της "προσφοράς με το αζημίωτο" και αυτούς που τους καλύπτουν φοβούμενοι την αντίδραση....

  Ανέχεται η Νομαρχιακή Επιτροπή  να έρχονται πολιτικά στελέχη χαμηλού πολιτικού αναστήματος από τα "κεντρικά" (τι κόμπλεξ και αυτό με τα κεντρικά...ενημερωτικά στο "κέντρο" έχει ακριβώς το ίδιο αν όχι λίγο παραπάνω βλάκες από την περιφέρεια, λόγω νέφους ...) και να επιφυλάσσουν στα ηγετικά στελέχη της Νομαρχιακής Επιτροπής τον ρόλο του βαστάζου, αρνούμενη να σταθεί στο ύψος που της πρέπει, να αναλάβει την βασική πολιτική εισήγηση και να δώσει τον λόγο στο μέρος που αναλογεί με τον οφειλόμενο σεβασμό στους οικοδεσπότες, απαιτώντας την ανταπόδοση αυτού.

  Ανέχεται  στελέχη εκτός νομού να απαξιώνουν πολιτικά τους πολιτευτές του χώρου, με το να τοποθετούν σε θέσεις δίπλα τους παραγοντίσκους, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι μετά τη νίκη να πάρουν ισχυρό μερίδιο από τα λάφυρα.Η πρακτική αυτή γελοιοποιεί τόσο τους πολιτευτές όσο και τη νομαρχιακή, που την εμφανίζει ως τον παρακατιανό που χρησιμοποιείται για τις τρέχουσες ανάγκες του "σημαντικού" και σε κάθε περίπτωση το "τσογλάνι για τις δουλειές", ενώ τον ρόλο του ισχυρού πολιτικού παράγοντα τον καρπώνονται οι έχοντες τις διασυνδέσεις "πονηροί"......

  Ανέχεται να δρούν Δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, περιφερειάρχες χωρίς ένα στρατηγικό σχεδιασμό για τον νομό και χωρίς έναν συντονισμό ενεργειών, πολιτικών πιέσεων και δράσεων, ενιαία και συστηματικά.

  Ανέχεται να αντιμετωπίζονται ως παρείσακτοι αυτοί που αυτοβούλως ζήτησαν ένταξη κατόπιν αιτήματος προς την κοινωνία του ίδιου του πολιτικού φορέα..Κλασική περίπτωση απύθμενου μίσους η υποδοχή που επιφυλάχτηκε στον εκ των δεκαπέντε επιλογών του κόμματος Νίκο Λιολιόπουλο...Έκαναν όλες τις ενέργειες να φύγει..Το σκεπτικό απλό,ψήφο ναι, υποχρέωση ναι, δικαιώματα όχι...Ποιος ευρισκόμενος στις παρυφές να πλησιάσει...

  Το σημαντικότερο, αποδέχεται τον ρόλο του ιμάντα μεταφοράς κομματικών θέσεων, αντί να διεκδικήσει την συνδιαμόρφωση αυτών , τουλάχιστον σε θέματα που υπάρχει γνώση ...Δεν κατάλαβα τι περισότερο ήξεραν για τον αγροτικό τομέα η συμπαθέστατη κατά τα άλλα Φωτεινή Αραμπατζή, όταν η σχέση της με την γεωργική παραγωγή, αφορά την κατανάλωση μικρής ποσότητας φρούτων ετησίως ...Άντε και να έτρεξε παιδί  σε έναν οπωρώνα...Και;

  Η Νομαρχιακή Επιτροπή είναι το όργανο που ορίζει εξελίξεις σε έναν νομό, όπως άλλωστε εκ του ονόματος προκύπτει. Μια ισχυρή αλλά όχι απρεπής ή υπερφίαλη νομαρχιακή, επιβάλλει την πολιτική της παρουσία κερδίζοντας  τον σεβασμό. Όσο αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της και υποχωρεί μπροστά σε μικρά και μεγάλα ίσως συμφέροντα, χάνει το κύρος της και τον σεβασμό και από τους "ισχυρούς" και από τα μέλη...Η κοινωνία διαισθανόμενη απομακρύνεται και το κόμμα φυσικά βαλτώνει...



 Βέλτιον θανείν άπαξ ή διά βίου τρέμειν.

(Που θα έλεγε και εμπειρικός  νεοφιλόσοφος , λόγω ταχείας φθοράς, μόνο για δυο μέρες τη βδομάδα φίλος μου)

Επειδή τα όσα εγράφησαν αφορούν και τον καλό μου φίλο Παναγιώτη Παλπάνα, θέλω να δηλώσω ότι τιμώ το πολιτικό στέλεχος Παλπάνα,την ακεραιότητά του, την ανωτερότητά του, την αφοσίωση στην παράταξή του, όμως ταυτόχρονα οφείλω να του επισημάνω ότι "ηγέτης" σημαίνει δύσκολες αποφάσεις, ρήξεις και συγκρούσεις. 
Όσο  κανείς δεν ενοχλείται, μάλλον τίποτε δεν γίνεται....