Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017


Κοινή λογική....
 Γράφει ο  Χάρης Καφτεράνης





   Εντείνονται οι προσπάθειες των σιτιζόμενων αμέσως ή εμμέσως Ευρωλάγνων να πείσουν την κοινωνία, ότι αυτή η Ευρώπη είναι η μόνη λύση και ότι κάθε προσπάθεια αποδέσμευσης από αυτήν είναι αυτοκτονία...


 
Η σημερινή Ευρώπη είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα οικονομικά ισχυρών δυνάμεων, σε αγαστή συνεργασία με πολιτικό προσωπικό που χάριν της δικής του ευκολίας, εγκατέλειψε την υποχρέωσή του που είναι η προστασία των οικονομικά αδύναμων έναντι των ισχυρών και απολαμβάνοντας τα θετικά της οικονομικής ολιγαρχίας  έστω και για λίγο, προσχώρησε στις τάξεις της ως εθελόδουλο και χρησιμοποιείται στο να φοβίσει τους "δικούς"του ανθρώπους, στο να γονατίσουν και να αποδεχτούν το μοιραίο ως την πλέον συμφέρουσα εξέλιξη...Δείτε τι απέμεινε από τις βασικές διακηρύξεις...

  Είναι απορίας άξιο πώς οικονομολόγοι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν και να δημοσιοποιήσουν ένα ζήτημα κοινής λογικής , το οποίο είναι άλλωστε ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Το άνοιγμα των συνόρων για ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και πολιτών, υποχρέωσε εκ των πραγμάτων όλες τις εμπλεκόμενες χώρες να βαδίσουν σε ένα από τα δύο άκρα.

  Είτε να προχωρήσουν προς το μέρος των χωρών με ισχυρή επιχειρηματική βάση, οικονομική αυτοδυναμία, με δυνατότητα παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας,όσες είχαν αυτή τη δυνατότητα.  

 
Είτε να βαδίσουν προς την ομάδα εκείνη των υπολοίπων χωρών , οι οποίες ευρισκόμενες σε δεινή οικονομική θέση, με διαλυμένη επιχειρηματική βάση, με αδυναμία παραγωγής "μοναδικών" προϊόντων, εκλιπαρούν τα επενδυτικά κεφάλαια να τις προτιμήσουν για τις υποτιθέμενες (ανύπαρκτες ουσιαστικά επενδύσεις) δίνοντας στα πλαίσια του χυδαίου ανταγωνισμού, εργασιακό   μεσαίωνα, συνθήκες εργασίας γαλέρας, φορολογικές απαλλαγές κρυφές, προνόμια αλά καρτ...

  Είναι δυνατόν να μην έχει γίνει αντιληπτό αυτό που η κοινή λογική φέρνει στην επιφάνεια με την πρώτη ματιά; Προφανώς έχουν γνώση των όσων συμβαίνουν και κύρια των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν.Απλά...

 
Οι πολιτικοί απολαμβάνουν μια ευχάριστη χρονική περίοδο με οικονομική άνεση την οποία δεν είχαν ονειρευτεί, εξασφάλιση και του μέλλοντός τους (υπενθυμίζω ότι στις Βρυξέλλες οι επίτροποι που δεν επανεξελέγησαν, όρα Δαμανάκη, αμείβονται για δύο επιπλέον χρόνια με το ευτελές ποσό των 8.660 ευρώ μηνιαίως...) χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να λάβουν αποφάσεις και να φέρουν το βάρος της ευθύνης του εκσυγχρονισμού μια χώρας και της ομαλής πορείας αυτής.

 
Οι πανεπιστημιακοί,άνθρωποι στην πλειοψηφία χαμηλών ηθικών αντιστάσεων παρά τις περί του αντιθέτου κυκλοφορούσες σκοπίμως απόψεις, συμβιβασμένοι με το σύστημα, επιμελημένα ατημέλητοι ,ο ορισμός του "δήθεν", αμείβονται μέσα από τα πολλά και όλως περιέργως ελάχιστα ελεγχόμενα ευρωπαϊκά προγράμματα,  έρευνες αδρά αμειβόμενες που ολοκληρώνουν οι φοιτητές, μηδενικό επιστημονικό έργο, προσκυνημένοι στον αθηναϊκό τύπο εκλιπαρούν για ένα "βαρυσήμαντο" άρθρο που τους εξασφαλίζει κύρος και αναγνωρισιμότητα  .Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.(Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι πανεπιστημιακοί οικονομολόγοι να μας δείξουν τα δημοσιεύματά τους την περίοδο του χρηματιστηρίου....Ας συμπληρώσουν δίπλα και πόσοι είχαν εταιρεία χρηματιστηριακή...Αλλά με ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, οι κοπριές είναι χρήσιμες...)

 
Οι Τραπεζίτες ζουν το όνειρο, αμείβονται με ποσά αστρονομικά, βυθίζουν στα χρέη τις τράπεζες χρεώνοντας τον λογαριασμό στο γενικό χρέος άρα στους πολίτες, συναλλάσσονται με τραπεζίτες "προηγμένων" χωρών μαθαίνοντας την λογική του εύκολου κέρδους, απλά δίνουν το ποσοστό στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο υπό μορφήν διαφημίσεων.Λογικό να είναι φανατικά Ευρωπαϊστές....


Ο τύπος "εκδίδεται" κυριολεκτικά και μεταφορικά από το τραπεζικό κεφάλαιο ( Δείτε όλα τα φύλλα τα Κυριακάτικα, στην τρίτη σελίδα διαφήμιση της Πειραιώς, στην πέμπτη της Eurobank, στην επόμενη της Εθνικής ...) , φυσικά τα βρίσκει όλα άψογα και μας απειλεί μην τυχόν και αμφισβητήσουμε την Ευρωπαϊκή μας πορεία....


Υπάρχουν βέβαια και οι ευκολόπιστοι  που σκέφτονται .."Δεν μπορεί τόσοι μορφωμένοι να μιλούν για μοναδική πορεία, κάτι παραπάνω από μένα ξέρουν ...Για να το λένε έτσι θα είναι..." Οι κατά Ντοστογιέφσκι χρήσιμοι ηλίθιοι...


  Τόσο απλά...Τόσο άσχημα....

Φυσικά εύκολες λύσεις πλέον δεν υπάρχουν, οι συνθήκες ήταν απείρως καλύτερες προ πενταετίας, αλλά πέρασε καιρός, σήμερα πρέπει να επιλέξουμε την δύσκολη εκείνη οδό που όμως θα οδηγεί με βεβαιότητα σε λύση σταθερή σωτηρίας της χώρας για το μέλλον. Αν πρόκειται να μαρτυρήσουμε τουλάχιστον να αφήσουμε κάτι στα παιδιά μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου