ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ

Δήθεν όλοι μαζί...






   Πίσω από την εικόνα του ενιαίου των αγροτικών κινητοποιήσεων, είναι ιδιαίτερα σφοδρές οι συγκρούσεις των ηγετών του αγροτοσυνδικαλιστικού χώρου. Σε επίπεδο επικράτειας ο διαχωρισμός έχει να κάνει με τις κομματικές καταβολές του καθενός, τις υπόγειες συνεννοήσεις με τον κομματικό φορέα και τις κατά καιρούς επιδιώξεις αυτών. Οι ομάδες είναι δύο, οι του κομμουνιστικού κόμματος υπό τον Μπούτα και όλοι οι άλλοι....

Ομάδα Μπούτα. Ο Βαγγέλης Μπούτας είναι κάτι σαν ο Λέχ Βαλέσα των απεργιακών κινητοποιήσεων στην Πολωνία. Αγρότης επιμελημένα ατημέλητος, συμπαθής αγριόφατσα του κάμπου, με προμελετημένα επισταμένως χωρατά και θυμοσοφίες λαϊκές,είναι ταγμένος στην υπηρεσία του κομματικού συμφέροντος, μιλώντας για αφορολόγητο 45.000 ευρώ(!!!!) και έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν τεθεί θέμα επιλογής συμφερόντων των αγροτών και κομματικού καθήκοντος , θα επιλέξει το κομματικό καθήκον , με ότι αυτό σημαίνει.

Οι άλλοι βολοδέρνουν ανάμεσα σε λαϊκισμούς χαμηλού επιπέδου, το "όλα τα κιλά όλα τα λεφτά" και άλλα τέτοια ανόητα εύπεπτα και ευτράπελα ηχούν ακόμη στα αυτιά μας, στερούνται ενιαίου συνόλου διεκδικήσεων και στρατηγικής. Αυτό διότι οι πολιτικοί φορείς που τους καθοδηγούν τεχνηέντως, άλλοτε είναι στην εξουσία και άλλοτε εκτός και έτσι δεν μπορούν να σταθεροποιήσουν την στάση τους .

 

Στην Ημαθία, ξεχωριστή προσωπικότητα στις κινητοποιήσεις υπήρξε ο Θοδωρής Παπακωνσταντίνου. Για αδιευκρίνιστους λόγους την περασμένη χρονιά απομονώθηκε από το ευρύτερο στρώμα των αγροτών και δη των νέων αγροτών και φαίνεται ότι η παρέμβασή του πλέον είναι αισθητά μικρότερη.

   

Παράλληλα μια ομάδα νέων αγροτών δίνουν το παρόν στις κινητοποιήσεις, επιχειρώντας ταυτόχρονα να παραγκωνίσουν τους παλαιότερους και να ηγηθούν των κινητοποιήσεων. Ιστορική αναγκαιότητα.

  Σε κάθε περίπτωση και όσο τα αιτήματα δεν ομογενοποιούνται, και οι απαιτήσεις δεν εδράζονται στην λογική των δυνατοτήτων παροχών και των υποχρεώσεων όλων ημών στις απαιτήσεις των ημερών,ο αγώνας των αγροτών θα παραμένει ένας αγώνας του Φεβρουρίου με ημερομηνία λήξης τις αρχές Μαρτίου. 

  Τα αστεία τελείωσαν, χρήματα δεν υπάρχουν, ευθύνη στην διάσωση της χώρας έχουν άπαντες. Λαϊκισμός τέλος.